مبارزه با پروانه چغندر به استراتژی های مختلفی برای کاهش تأثیر آن بر محصولات کشاورزی نیاز دارد.

کنترل فرهنگی: این شامل اعمالی مانند تناوب زراعی و کشت مخلوط برای برهم زدن چرخه زندگی آفت و کاهش افزایش جمعیت آن است.کاشت زودتر یا برداشت دیرتر نیز می تواند آسیب پذیری محصول را به حداقل برساند.

کنترل بیولوژیکی: تشویق دشمنان طبیعی کرم ارتشی پاییزی، مانند شکارچیان و انگل های خاص، می تواند به کنترل جمعیت آن کمک کند.این شامل رهاسازی حشرات مفید مانند Trichogramma یا استفاده از عوامل میکروبی مانند Bacillus thuringiensis (Bt) برای هدف قرار دادن خاص لاروها است.

کنترل شیمیایی: زمانی که جمعیت ها از آستانه اقتصادی فراتر رفتند یا زمانی که روش های دیگر ناکارآمد هستند، می توان از آفت کش ها استفاده کرد.با این حال، در نظر گرفتن دقیق اثرات زیست محیطی و مدیریت مقاومت بسیار مهم است.حشره کش های انتخابی که کرم ارتشی پاییزی را هدف قرار می دهند و در عین حال آسیب به حشرات مفید را به حداقل می رساند باید در اولویت قرار گیرند.

پایش و تشخیص زودهنگام: به طور منظم در مزارع برای علائم عفونت FAW، مانند آسیب به برگ یا وجود لارو، جستجو کنید تا امکان مداخله به موقع فراهم شود.تله های فرمونی و طعمه های فرمونی می توانند به نظارت بر جمعیت بالغ و پیش بینی شیوع بیماری کمک کنند.

مدیریت یکپارچه آفات (IPM): ترکیب استراتژی های کنترل چندگانه در یک رویکرد مدیریت یکپارچه آفات، یک استراتژی جامع و پایدار برای مدیریت کرم ارتشی پاییزی ارائه می دهد.این رویکرد کارایی را به حداکثر می‌رساند و در عین حال اثرات زیست‌محیطی و اتکا به آفت‌کش‌های شیمیایی را به حداقل می‌رساند.

کشاورزان با استفاده از ترکیبی از این اقدامات کنترلی متناسب با شرایط محیطی و کشاورزی خاص، می‌توانند به طور موثر هجوم کرم‌های ارتشی پاییزی را کنترل کرده و محصولات را از آسیب قابل توجه محافظت کنند.